صور عشق در رنگها و جلوه های مختلف، تجلیگاه حقیقتی گردید که ز روز ازل در درون هر ذره بی تاب پنهان بود. در این تجلی زیبا، انسان در بستر آفرینش با هزاران رنگ معرفت آشنا شد تا در روشن ترین نشانه هستی با حقیقت درآمیزد. در این بحبوحه عشق، انسان نگین آفرینش گشت تا در مرکز هستی آغازگر غوغایی شیرین باشد و در هاله ای از نور معشوق، بهر نیازی دیرین به ریسمان حقیقت چنگ زند تا ز مهر و عطوفت، آرزوهایش در آئینه ای از عشق و ایثار منعکس گردد، زیرا می داند که دنیای بدون خشونت ثمره عشق و انسانیت است.
آدمی انسانیت را، ز عشق آموخت تا هر ذره وجودش در نور مطلق یار رها گردد و بهر این وصال شیرین، ز خطا و لغزش بپرهیزد تا دنیای بدون خشونت، تجلیگاه حقیقتی ناب گردد و شور و شوق بندگی، به تمام لحظه های عاشقانه جهت بخشد. اکنون این لعبت خاکی است که باید از هر آموزه عشق، تصویر نابی از معرفت ترسیم نماید. اوست که امروز باید از تیرگی و نفرت بگریزد و دنیای مملو از عشق و دوستی به وجود آورد. امروز قلم موی حقیقت، به دستان هنرمند انسان سپرده شده تا تابلویی از عشق را در آئینه خلقت مصور سازد.
با عشق جهان چو گلشنی جاوید ست
در قلب زمانه، نور این امید ست
جز عشق دگر نباشد اینجا رسمی
گر نیست، بدان که دل درین تردید ست
در دنیای بدون خشونت، ارزش های وجود معیار انسانیت قرار می گیرند، نه آنکه این وجود خاکی بهر نیاز ها و خواسته های دور و درازش، ارزش ها را مشخص کند. در چنین دنیایی، حقیقت همان جلوه واقعی معرفت در جایگاه تفکری متعالی خواهد بود. هر جزء که از کل خود جدا گردیده، در واقع آئینه کوچکی در برابر کلیتی پنهان است، پس نباید هر جزء برای خود دنیایی دور از حقیقت و اصل حیات بسازد. شوری که در درون هر ذره بی تاب موج می زند، آغازگر راهی بس غریب است و این راه، نشان دهنده همان دنیای مملو از عشق و مهرورزی و بیانگر این حقیقت بوده که دنیای بدون خشونت ثمره عشق و انسانیت است.
حقایق وجود انسان، بیانگر ارزش های نابی است که می تواند تحول بخش جهان باشد. در دنیای بدون خشونت، این حقیقت روشنگر راه انسان هاست. نگاهی فرا خور شأن انسانیت به عالم هستی و تصویری روشن از درکی بس عظیم که جلوه های نوینی از عشق را به بستر ظهور می کشد تا هر آنچه در این دنیا مصور می گردد، همه خیر و زیبایی، عشق و یاری باشد. بازتاب این تفکر ایده آل، جهانی روشن از حقیقتی دیرین است. همان جایگاهی که از روز نخست و آغاز خلقت، بهر انسانیت مشخص گردید و امروز باید این جایگاه حفظ شود تا این حقیقت که دنیای بدون خشونت ثمره عشق و انسانیت است به مرحله ظهور برسد.
چون خاک وجود غرق عشق است، گهر
آید ز چنین گهر فقط عشق و هنر
این ارزش ناب بوده با نور یقین
خورشید حقیقتی که گردیده ثمر
نشانه هایی که از حقیقت انسانیت در بستری از عشق و دوستی به ظهور می رسند، بیانگر دنیای بدون خشونت در قالب تصویری نوین از جهانی پر آشوب است که می تواند آئینه انسانیت را مصفا سازد تا حقیقت، اصل و جوهر وجود انسان آشکار گردد و عشق را در بستری از انسانیت به جامعه معرفی نماید، پس اینگونه هر کس نظاره گر چهره خود در چنین آئینه ای خواهد بود و نور حقیقت را به وضوح در دل ذرات وجود و کل هستی مشاهده خواهد کرد، این همان حقیقت نابی است که سال ها در هاله ای از ابهام پنهان مانده.
در دنیای بدون خشونت، نیازها هستند که سبب ایجاد نشانه های الفت، مهر و دوستی می شوند، نه آنکه محبت ورزیدن را در قالب یک نیاز به بشریت هدیه نمائیم. در واقع، انسان از همان روز ازل نشانه های غریب عشق را یافته، اما در غربت ایام فراموش نموده است، پس هر آنچه امروز در جامعه بشری به ظهور می رسد، تصویری از همان نشانه فراموش شده و غریبی است که گه گاه تصویر نا آشنایی از حقیقت را منعکس می نماید و این هنر انسان است که بتواند از میان طرح ها و رنگ های مختلف، زیباترین صورت عشق را برگزیند و انسانیت را در قالب حقیقتی ناب منعکس نماید زیرا دنیای بدون خشونت ثمره عشق و انسانیت است.
با رنگ حقیقت آشنائیم همه
چون غنچه گل پر از صفائیم همه
مستانه شویم غرق آزادی و عشق
ما عاشق وصل و این وفائیم همه
چون پا در چنین دایره ای می نهد، با نشانه های مختلفی از نیاز رو به رو می شود. حقیقت انسانیت به او راه گزینش واقعیت را آموخته. در دنیای امروز، این واقعیت در هاله ای از ابهام پنهان است، بنابرین انسان واقعی برای رسیدن به دنیای بدون خشونت، باید به کشف راز و رمز واقعی نیاز خویش بپردازد تا از بستر همین نیاز خالصانه، عشق را در داستان شور انگیز خود به دیگران هدیه نماید و از آتش و دود خشم و نفرت، جهل و غفلت بپرهیزد که تمام این امور، دشمن انسانیت و حقیقت بوده اند.
جایگاه واقعی انسانیت، در موج خروشان این حقیقت نهفته است. انسان امروز با وجود تنش ها و تضادها ی مختلفی که اصل انسانیت را درگیر خطرات راه نموده اند، شور و شوق رسیدن به دنیای بدون خشونت را دارد تا بتواند از این عالم پر آشوب، جهانی مملو از عشق و محبت بیافریند و آن نیاز دیرین را در بستری از آموزه های نخستین عشق، به جلوه گاه حقیقت متصل سازد. این همان غوغای خاموشی است که می تواند سکوت را به هیجانی زیبا بدل نماید و تصویر واقعی معرفت را به نمایش گذارد و این حقیقت را فریاد بزند که دنیای بدون خشونت، ثمره عشق و انسانیت است.
ما غرق هوس ز شوق فریاد زنیم
فریاد هوس در اوج این باد زنیم
دانیم که عشق رمز آزادی ماست
صد بار دگر ز شوق دل داد زنیم
انسان امروز، حقیقت را گم نموده است. جایی که باید اصل و جوهر واقعی انسانیت ملاک قرار گیرد، تصویر نامفهومی از نیاز به میدان می آید، نیازی که شاید هزاران جلوه از حقیقت انسان را پنهان می سازد. در دنیای بدون خشونت، جان انسانها آنقدر ارزشمند است که هیچکس حق ندارد به جان دیگری تعرض نماید. واقعیت در تصویری از معرفت آشکار می گردد و چهره واقعی عشق در قالب احترام به همنوع به ظهور می رسد. نشانه های حقیقی انسانیت نیز در چنین دنیایی، جلوه گاه حقیقتی ناب خواهند بود.
در دنیای بدون خشونت، حق حیات ارزشمند ترین حقیقتی است که ملاک برتری انسان بر حیوان بوده. آنجا که انسان ها با تفکری ایده آل و پیوند به زیباترین نشانه های حقیقت، می آموزند که باید بهر حفظ جان همنوع خویش، پا بر خواسته های شوم خود نهند. گرفتن حق زندگی از دیگری، نشانه نابودی حقایقی است که ز ابتدای خلقت در وجود انسان نهادینه شده و چه بسا در دنیای امروز، تحت تأثیر نگرش های غلط و تفکرات خود خواهانه حکام نابود شده است، پس به واقع می توان گفت که دنیای بدون خشونت ثمره عشق و انسانیت است.
ای یار، توجان بداده ای با رحمت
ما را چه بُوَد برین جنایت، غفلت
هر کس که بگیرد اینچنین جان ها را
انسان نَبُوَد، که بوده در این خفّت
انسانی که به والاترین ارزش های وجودی خویش دست یافته، برای نفس کشیدن و حیات ارزش خاصی قائل است؛ زیرا هر نفس بهر یافتن حقیقت برآید و گرم تقلایی عاشقانه، به مقصودی عظیم متصل گردد، پس در دنیای بدون خشونت جان انسانها ارزش بسیاری دارد و هیچ انسانی حق ندارد، در دایره ای از خواسته ها و آرزوهای پوچ خویش، دنیایی مملو از خشونت طراحی نماید. دنیایی که ریختن خون انسانها چون شرابی ناب بهر سر مستی قدرت طلبان قرار گرفته و حقیقت انسانیت را زیر خروارها خاکستر این آتش خشم نابود ساخته است.
در دنیای بدون خشونت، حقیقت بر مجاز غالب می گردد. نشانه های روشن عشق، بستری از معرفت می سازند تا عدالت در زیباترین چهره خویش، نوازشگر جامعه انسانی باشد. در چنین دنیایی، دیگر ظلم معنایی ندارد؛ زیرا آنچه حاکم گشته عشق و انسانیتی ناب است که تصویر واقعی حقیقت را منعکس می سازد، پس هر نشانه در مسیر ابراز حقیقت قرار می گیرد و از هر تصویری که در اندیشه بشریت شکل می گیرد، جلوه نوینی از معرفت به نمایش گذارده می شود تا آنجا که مهر و دوستی، به صورت یک اصل مهم در کل جوامع بشری پذیرفته خواهد شد و دلها به این حقیقت واقف می گردند که دنیای بدون خشونت، ثمره عشق و انسانیت است.
ما طالب نقش و رنگ انسان باشیم
عاشق صفت اینچنین پریشان باشیم
جز عشق نبوده در جهان پا بر جا
از روز ازل چو غرق پیمان باشیم
در دنیای بدون خشونت دیگر کسی طعم فقر را نخواهد چشید؛ زیرا قلب ها به یکدیگر پیوند خورده و هر فرد چون جزئی از پیکره اجتماع حائز اهمیت، ارزش و توجه است. در چنین دنیایی دیگر کسی جرأت نمی کند، بهر خواسته های حیوانی خویش پا بر انسانیت نهد؛ زیرا آنچه در قلب ها به مرحله ظهور رسیده، عشق و معرفتی ناب است، پس آنچه از عشق زاید خیر و زیبایی و محبت خواهد بود. در چنین دنیایی، جامعه بشری آئینه ای مصفا بهر نمایش چهره واقعی انسانیت خواهد بود و دیگر جایی برای ظلم باقی نمی ماند.
وقتی هر انسانی با نشانه های واقعی عشق آشنا شد، دیگر غارت و تجاوز از جوامع بشری پاک می گردد. صور حقیقی عشق به جلوه های انسانیت معنا می بخشد. در دنیای بدون خشونت، عشق مادر هستی، رمز شرف و آبروی انسانیت معرفی می گردد، پس دیگر کسی به خود این اجازه را نخواهد داد که قاتل این حقیقت ناب باشد و دستانش را به خون عشق آلوده سازد، پس مهر و دوستی، حقیقت و جاودانگی به شور و شوق معرفت جهت می بخشد و نیاز در قالب تصویر روشنی از عشق، تحقق بخش رؤیای دیرین خواهد بود تا این حقیقت که دنیای بدون خشونت، ثمره عشق و انسانیت است، چون حکایتی شیرین به ظهور رسد.
چون طرح محبت آید اینجا به میان
صد شعر و غزل بیاید اینجا به زبان
تصویر حقیقت است در دیده و دل
زیبا بنماید از هوس، نقش جهان
انسان ها در دنیای بدون خشونت با نگرشی عمیق آشنا می شوند. هر کس به عمق تفکرات خویش رجوع خواهد کرد تا ذهن را از آرزو های بی اساس و پوچ تهی سازد و بستری از نور و سرور را بر اندیشه اش حاکم نماید. در چنین دنیایی، دیگر اذهان عمومی درگیر خطا های مکرر نخواهند بود؛ زیرا تنها یک تصویر روشن در ذهن مصور خواهد شد و آن، تصویر عشق و معرفت واقعی است که می تواند جلوه های مختلفی از انسانیت را به مرحله ظهور برساند. در چنین حالتی، دیگر غربت اندیشه های خام نمی تواند ضربه به پیکر انسانیت زند.
زمانی که زیبایی های درون انسان ها به نمایش قدرت خاتمه بخشید، دنیای بدون خشونت رؤیای دست یافتی و حقیقت نابی می گردد که به تک تک انسان ها، نور حقیقت را هدیه خواهد کرد تا هر کس نقاب از چهره تردید بردارد و با یقینی زیبا همراه شود؛ زیرا در چنین دنیایی دیگر جایی برای شک باقی نمی ماند. اطمینان و اعتماد به صور حقیقت، چهره تازه ای از انسانیت را آشکار خواهد کرد. تصویری که شاید سالیان سال، در هاله ای از ابهام پنهان بوده است پس به واقع آرزوهای شیرین انسانها در این واقعیت که دنیای بدون خشونت، ثمره عشق و انسانیت است، معنا می یابند.
زین عشق، درون سینه ها نور بُوَد
این راز زمانه باز مستور بُوَد
انسانیت اینچنین شود گوهر عشق
حیوان بُوَد او، که زین نشان دور بُوَد
قلبها در دنیای بدون خشونت، آئینه های صیقل یافته ای از حقیقت خواهند بود. آنجا که دیگر قلبی نفرت را تجربه نخواهد کرد و خشم را خنجری تیز بهر انتقام نخواهد پذیرفت. در چنین دنیایی، تنها نور است و حقیقت. لکه های تاریک جنایت از چهره انسانیت پاک خواهند شد و ارزش های واقعی در قالبی از اندیشه های ناب به بستر ظهور خواهند رسید. در چنین حالتی، می توان دنیای بدون خشونت را با تمام زیبایی ها و نشانه های روشنش به وضوح درک کرد و زیباترین تابلوی انسانیت را به کره زمین هدیه نمود.
آئینه نماید از هوس عشق تو را
آرد به زبان ز هر نفس عشق تو را
چون بلبل مست بوده دل غرق هوس
آواز دهد درین قفس عشق تو را
(ملیحه هدایتی)
دیدگاهتان را بنویسید