نگاه هر انسان متفکر به نوشتن، به گونه ای است که همواره در تلاش رسیدن به نشانه هایی از حقیقت بوده، این واقعیت به انسان این توانایی را می بخشد که از هر واژه برای بیان افکار پنهان و تمایلات درونش استفاده کند. در واقع نوشتن یک واسطه برای معنا گرایی است. هر نویسنده ای که به این حقیقت واقف گردد، خود به خود در مسیر بیان آرزوهایش این حس زیبا را تجربه خواهد کرد.
در اینجا به نکاتی می پردازیم که در مسیر آموزش نویسندگی کاربردی می تواند راهگشا باشد.
۱) آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای حاشیه نویسی ذهن
قدرت تفکر این توانایی را به ما می بخشد که بتوانیم از تصاویر مختلف ذهن، به کلیه باورهای شناختی خود جهت دهیم تا آنجا که در قالب نوشتن، بسیاری از صور ذهن ما می تواند به عنوان مقدمه پردازی، از هر واژه به معنایی خاص اشاره کند. در این حالت، آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای حاشیه نویسی ذهن، یک واسطه برای این تحول خواهد بود.
این حقیقت در دو مقوله می تواند راهگشا باشد:
الف) محوریت ذهن
زمانی که ما می توانیم از هر تصویر ذهن به حقیقت معنای آن پی ببریم، تفکر ما به عنوان مرکز هر تحول می تواند به خیلی از سئوالات ذهن پاسخ دهد. این سئوالات به صورت طبیعی و در قالب یک پرسش ساده، ذهن ما را درگیر بسیاری از مجهولات می سازد، اما آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای حاشیه نویسی ذهن، یک آئینه در برابر چنین سئوالاتی است که فکر خود به خود با باوری عمیق ، می تواند پاسخگوی این ابهامات باشد.
اندیشه اگرشود چو آئینه، عیان
هر واژه شود در اوج اندیشه، بیان
معنای حقیقتی که باشد دل لفظ
در چهره بی نشان خود بوده نهان
لحظه ای که ذهن ما توانست از مجموعه در هم پیچیده اندوخته های خود به نظم قابل تعریفی دست یابد، هر نکته ای که در این مسیر می تواند واسطه باشد، در یک تصویر نوین با اندوخته های ذهن همراه خواهد شد. در این حالت، دیگر هیچ ابهامی در اندیشه باقی نمی ماند؛ زیرا هر نشانه خود پاسخی برای مجهولی خواهد بود که ذهن را درگیر بیان معانی پنهان ساخته است.
ب) گسترش پذیری
آموزش نویسندگی بر مبنای حاشیه نویسی ذهن، باگسترش پذیری اندیشه ارتباط مستقیمی دارد؛ زیرا لحظه ای که ذهن ما از هر نکته دریافتی در قالب تصاویر نوین به صحنه پردازی روی می آورد، خیلی از نشانه های پنهانی که فکر ما در برخورد با شرایط خاص با آن رو به روست، می تواند مقدمه ای برای این تغییر و تحول باشد، پس لحظه ای که ذهن به حاشیه نویسی روی می آورد، با گسترش پذیری خیلی از حقایق پنهان در وادی درک و شناخت، می تواند راهگشای این تحول باشد.
با گسترش پذیری، ذهن ما به تصاویری روی می آورد که در ناخودآگاه خویش پنهان نموده، پس با تجلی بسیاری از مفاهیم انتزاعی در قالب صور شناخته شده، هر ابهامی بر طرف خواهد شد و نویسنده این توانایی را در خویش تقویت خواهد نمود که با نوشتن جملات ساده در حاشیه یک موضوع اصلی، خیلی از ابهامات ذهن خواننده را بر طرف سازد. این در واقع همان هنری است که می تواند به حس کنجکاوی نویسنده پاسخ دهد.
تصویر نهان عیان شود در صحبت
این نقش بُوَد نمونه ای از حکمت
هر گونه سؤال بی نشان در معنا
در قالب لفظ می نماید نعمت
۲) آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای نظم
با توجه به اینکه تفکر انسان در مسیر واقعیت‌های غیرقابل انکار، به بازخورد صحیح و مناسب با موقعیت‌های شناختی روی می‌آورد، تصویری که می‌تواند برای رسیدن به رؤیاها مقدمه انتخاب مؤثرترین روش باشد، خودبه‌خود به عنوان مرکز و محور اصلی تفکر قرار می‌گیرد. در این حالت، آنچه ذهن انسان به جستجویش خواهد بود، ارتباط مستمر بین اصل و معنای واقعی نیاز است که با شاخص‌های ادراکی قابل اثبات می‌باشد،
بنابراین آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای نظم با دو روش به طراحی چنین تصویری می‌پردازد. در اینجا به این روش‌ها اشاره می‌کنیم:
الف) برنامه‌ریزی
داشتن یک برنامه منظم در آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای نظم، می‌تواند مقدمه تحول نویسنده در نوع نوشتن و انتقال معانی باشد.
در واقع زمانی که ذهن انسان به صورت مکرر در موضوعی خاص به تصویرسازی می‌پردازد، نظم منطقی بین این تصاویر می‌تواند یک راهکار مناسب برای انتخاب و بسط و گسترش موضوع باشد، تا آنجا که کلیت درهم پیچیده تفکر به صور مختلف شناختی تبدیل خواهد شد و در این حالت، با برنامه‌ریزی درست می‌توان مفاهیم قابل شناختی را ارائه داد که خود پاسخگوی مجهولات ذهن است.
چون نظم دهی به فکر و اندیشه ناب
بیدار شود ز معنیش دیده خواب
این راه و روش که اصل آن نظم بُوَد
تصویر حقیقت است از راه صواب
با برنامه‌ریزی، فکر نویسنده از تشویش و پراکندگی مضامین رها می‌شود و با یک نظم درست، به اصول شناختی جهت می‌بخشد تا هر آنچه باید به صورت یک مجموعه در مسیر نوشتن به کلیه اصول ادراکی منتهی شود، در این راستا بتواند به مجموعه‌های کوچک‌تری با مضامین خاص تقسیم گردد. این در واقع نوعی تجزیه‌گرایی مفاهیم ذهن در تصاویر قابل ادراک است که به صورت مستقیم، فکر نویسنده را درگیر راهکارهای مؤثر و قابل اطمینان می‌نماید، پس بسیاری از خطاهای ادراکی هم با این روش برطرف خواهند شد.
ب) دقت
آموزش نویسندگی کاربردی بر مبنای نظم می‌تواند بر دقت نویسنده بیفزاید؛ زیرا لحظه‌ای که ذهن درگیر سؤالات مبهم شد، هر گونه شناختی که مبتنی بر نظم و قانون نوشتن بوده، می‌تواند پاسخگوی این ابهامات باشد. در این حالت فکر به صورت مستقیم، متمرکز به معانی خاص می‌گردد که در حاشیه مضمون اصلی می‌توانند تأیید کننده اصل و منظور نویسنده باشند، بنابراین ذهن نویسنده با تکرار این مضامین می‌تواند بر دقت و درک عمیق‌تر مفاهیم منتهی گردد.
نویسنده در مسیر دریافت مفاهیم شناختی، گاه نیاز به تمرکز دارد. این خود باعث دقت بیشتر وی در درک معانی خواهد شد، بنابراین زمانی که ذهن به صورت خودآگاه به درک و تنظیم معانی دریافت شده می‌پردازد، در قالب نظم، دقت وی نیز عمیق‌تر می‌شود. در این راستا، هر نشانه‌ای که به صورت غیرمستقیم می‌تواند به اصل و مفهوم نوشته پیوند بخورد، با دقت و اندیشه عمیق نویسنده به عنوان زیرمجموعه این معانی، بیانگر واقعیت‌های شناختی خواهد بود. این همان هدفی است که هر نویسنده آگاهی به آن توجه دارد.
بـا دقت و نظم هر حقیـقت پیداست
تصویر نهان در اوج حکمت رسواست
چون معنی خوش نشیند اینجا در لفظ
هــر گونه نوشته‌ای نشانش زیـباست
۳) آموزش نویسندگی کاربردی با مثبت‌اندیشی
نوع نگاه نویسنده می‌تواند در موفقیت وی نقش مؤثری داشته باشد، بنابراین در آموزش نویسندگی کاربردی با مثبت‌اندیشی، می‌توان به نکاتی اشاره کرد که ذهن نویسنده را در مجموعه منظمی از باورهای شناختی به اصل و مقصد نهایی پیوند می‌زند. در واقع، تصاویری که به صورت مکرر بیانگر واقعیت‌های ادراکی به شمار می‌آیند، در این مجموعه می‌توانند به باور نویسنده جهت دهند و در این راستا، بسیاری از ضعف‌های نوشتاری تحت تأثیر قوای ادراکی نویسنده برطرف خواهند شد.
در اینجا به نکاتی اشاره می‌کنیم که مستقیماً با نوع نگاه نویسنده ارتباط دارند:
الف) درک توانایی
در آموزش نویسندگی کاربردی با مثبت‌اندیشی، باید به درک توانایی نویسنده اشاره کرد. در واقع زمانی که نویسنده با نگاهی مثبت به صور شناختی ذهن خویش جهت می‌بخشد، واژه‌ها و معانی در راستای هدف وی زیباترین تصاویر ذهنش را مصور می‌سازند. این همان اطمینان و اعتماد به توانایی‌هاست. نویسنده با درک این توانایی، بازخورد مناسبی در رویارویی با شرایط مختلف خواهد داشت که بیانگر باور و درک او از نوشتن است.
انـدیـشـه رســد بـه آنچـه از لفظ بُجست
آیــد ز چــنین نشانــه‌ای درک درسـت
چون در دل لفظ نقش خوش گشت عیان
هــر لـفظ نکو نــموده مـعنــای نــخسـت
هر فردی که اقدام به نوشتن می‌کند، باید با حس اعتماد به نفس نگاه مثبتی به آینده داشته باشد. در واقع، درک توانایی نتیجه این تفکر زیباست که فرد را برای یک نویسنده موفق شدن، به انتخاب صحیح معانی و واژه‌ها ترغیب می‌نماید. در این حالت، آنچه باید در قالب یک نوشته هدفمند ارائه شود، تصویر همان باوری است که تنها با اطمینان و اعتماد به خود به دست می‌آید، پس اگر به دنبال رسیدن به حقیقت هستید بدانید که معنای واقعی نوشتن، یافتن است و این یافتن همان درک درست انسان از خود و توانایی‌هایش می‌باشد.
ب) تلاش
زمانی که نویسنده برای تبلور افکارش، از ساده‌ترین واژه‌ها و معانی بهره می‌گیرد، در واقع تصویر روشنی از نگاه وی مصور می‌گردد. در آموزش نویسندگی با مثبت‌اندیشی، نوع نگاه نویسنده به اراده و تلاش وی جهت می‌بخشد؛ زیرا آنچه به صورت فراگیر در اندوخته‌های ذهنش دارد، بازتاب همین نگاه وی بوده که در قالب تلاش مستمر، باعث تجلی زیباترین معانی در قالب لفظ خواهد شد.
وقتی حس رسیدن به هدف، نویسنده را با طرق مختلف نوشتن آشنا می‌سازد، آنچه باید در یک نگاه ساده به معانی انتخابی ذهنش جهت دهد، در واقع به صورت احساسی زیبا بر توان و تلاش وی می‌افزاید. در این حالت، بازتاب چنین تفکری نگاه هدفمندانه به نوشتن خواهد بود که به نویسنده زیباترین تصاویر ذهن را نشان می‌دهد و اینجاست که هر نویسنده آگاهی می‌تواند برای رسیدن به موفقیت، از همین نشانه‌های ساده کمک گرفته و بر تلاش خویش در جهت آرزوهایش بیفزاید.
داری چــو هدف بـجوی مـعنای نهان
آن معنی خوش که گشته با لفظ، عیان
این نقش نکـو بُوَد همان قدرت فــکر
بـا عـشـق تـــو می‌شوی تــمناگر آن
۴) آموزش نویسندگی کاربردی با بالا بردن سطح اطلاعات
یکی از نکاتی که می‌تواند نویسنده را در رسیدن به موفقیت یاری کند، میزان اندوخته‌های ذهن است که به صورت مستقیم در نوع پردازش معانی و واژه‌ها تأثیرگذار بوده و باعث تحول وی در نوشتن می‌شود، بنابراین در آموزش نویسندگی کاربردی با بالا بردن سطح اطلاعات، تکیه بر میزان اندوخته‌های ذهن نویسنده است که باید دائم در حال افزایش باشد.
برای گسترش اطلاعات از دو روش می‌توان بهره برد:
الف) مطالعه
آنچه یک نویسنده موفق به آن نیاز دارد، آشنایی با اصول خاصی است که تنها با مطالعه به دست می‌آیند. ذهن وی نیاز به کسب اطلاعات بیشتر دارد تا بتواند از تمام آموخته‌هایش با نکات جدیدی که در مسیر مطالعه به نوع نگاه وی جهت می‌بخشند، یک مجموعه به وجود آورد. این همان کلیتی است که هر جزء آن بیانگر حقایق ادراکی بوده و تصویر درستی از اندوخته‌های ذهن را مصور می‌سازد. در واقع آنچه را که نمی‌داند، با تلاش و مطالعه به دست می‌آورد.
آموخت چو فکر، لفظ و معنای دگر
جوید ز چنین نشانه سودای دگر
معنای چنین حقیقتی گشته نهان
هر چند که فکر دیده رؤیای دگر
در آموزش نویسندگی کاربردی با بالا بردن سطح اطلاعات، مطالعه به عنوان محور اصلی تغییر و تحول باعث معنی بخشیدن به صور مختلف ذهن می‌شود و این باور را در نویسنده به وجود می‌آورد تا بتواند از هر نشانه برای دریافت حقایق ادراکی، به عنوان واسطه بهره ببرد. در این حالت، باید ذهن گسترش‌پذیر وی به هر واژه معنای جدیدی ببخشد تا هر آنچه می‌تواند به جذابیت بیشتر کلام او بیفزاید، در این واسطه پردازی آشکار گردد.
ب) تمرین و تکرار
راهکارهایی که ذهن نویسنده برای ملموس نشان دادن حقایق ذهن خویش به کار می‌برد، به صورت مداوم می‌تواند پاسخگوی مجهولات ذهن خواننده باشد، بنابراین آموزش نویسندگی کاربردی با بالا بردن سطح اطلاعات نویسنده، از طریق تمرین و تکرار می‌تواند بسیاری از مشکلات نوشتاری را برطرف نماید، زیرا نویسنده با تداوم در نوشتن به نواقص و کمبودهای خویش پی می‌برد و می‌تواند تصویر درستی از تفکراتش را در قالب واژه‌ها مصور نماید، این در حقیقت نوعی آموزش خود محورانه اندیشه در مسیر باورهای شناختی است.
نوشتن مکرر به ذهن نویسنده این امکان را می‌دهد تا با انتخاب درست واژه‌ها، از کلیه صور ذهن در جهت معنا بخشیدن به حقایق شناختی کمک بگیرد. این به صورت مستقیم، بازتاب همان نگاه صحیح وی به دنیاست که ذهنش را آماده پذیرش حقایق و گزینش معانی و واژه‌های مناسب می‌نماید، وگرچه در مسیر تمرین و تکرار بارها خطا می‌نماید، اما همین نکته سبب بالا رفتن توان نویسنده در ارائه مطلب است.
اندیشــه هـزار واژه تکرار کند
اینگونه به هــر نشانه اقـرار کند
در بستر لفظ غرق معنای دگـر
هر جلوه نشانه‌ای چو اظهار کند
آموزش نویسندگی به صورت کاربردی:
۵) آموزش نویسندگی کاربردی با پذیرش نقص‌ها و شکست‌ها
درک نویسنده از واقعیت‌ها می‌تواند به عنوان مقدمه‌ای در جهت رفع بسیاری از نواقص نوشتاری باشد بنابراین در آموزش نویسندگی کاربردی، پذیرش نقص‌ها و شکست‌ها راهگشای وی در مسیر موفقیت است. لحظه‌ای که نگاه نویسنده به باورهای شناختی و صور ادراکی به صورت هماهنگ در مسیر واقعیت پنداری قرار می‌گیرد، خیلی از مجهولات ذهن وی برطرف می‌گردد. در واقع نویسنده با چنین نگاهی است که می‌تواند از شکست‌ها پله‌ای برای موفقیتش بسازد.
در اینجا به مواردی اشاره می‌کنیم که نتیجه پذیرش نقص‌ها و شکست‌های هر نویسنده آگاهی است:
الف) امید
در آموزش نویسندگی کاربردی با پذیرش نقص‌ها و شکست‌ها، امید داشتن به موفقیت ثمره نگاهی آشنا به حقایق است.
نویسنده‌ای که در اثرش به اصول نوشتاری و صور زیبای معنا وابسته باشد، می‌تواند با یک نگاه صحیح به محتوا و مضمون انتخابی، نوشته‌ای هدفمند به وجود آورد. در این حالت، آنچه باعث تغییر و تحول گفتار نویسنده می‌شود، در راستای همین هدف می‌تواند به عنوان واسطه‌ای برای پردازش واقعیت‌های شناختی باشد.
دان آنچه ز اصل فکر آید هنرست
بی معنی و لفظ هر هـنر بی‌ثمرست
اندیشه توست اصل معنای وجود
در وادی این هـنر جهانی دگــرست
امید می‌تواند به افکار نویسنده جهت بخشد. نشانه‌های خاصی که در گفتار هر نویسنده‌ای به چشم می‌خورد، در واقع واسطه‌ای برای این حقیقت محوری است که به کلام نویسنده معنا می‌بخشد. زمانی که تجلی صور شناختی در قالب الفاظ انتخابی به گزینش معانی می‌پردازد، ذهن نویسنده به صورت مستقیم از باورهای شناختی به عنوان نمادی برای درک بیشتر اثرش استفاده می‌کند، همین روش در قالب زیباترین معانی، بیانگر حقایق دریافتی بوده و به جنبه‌های مختلف شناختی نیز معنا می‌بخشد.
ب) عشق
شوق و علاقه‌ای که نویسنده به بیان اندیشه‌اش دارد، در واقع زمینه‌ساز ابراز حقایق شناختی است. در آموزش نویسندگی کاربردی با پذیرش نقص‌ها و شکست‌ها، تمایل به نوشتن بازتاب حسی زیبا و بیانگر تفکری ایده‌آل است. آنچه نویسنده می‌خواهد، یک نگاه اندیشمندانه به حقایق نابی است که در کلامش موج می‌زند، حتی اگر در واژه‌ها و عبارت‌های ساده بیان شود، باز هم می‌توان نوع نگاه و گستردگی معنا را در کلام نویسنده به وضوح ادراک کرد.
لحظه‌ای که نویسنده نقص نوشتاری خود را با نگاهی محتاطانه درک می‌کند، شوق وی به نوشتن و رفع این نواقص بیشتر می‌شود. یک نویسنده موفق هرگز از شکست نمی‌هراسد بلکه از هر موقعیتی برای رسیدن به نهایت کمال استفاده می‌کند. تصاویری که به صورت مکرر در ذهن گسترش‌پذیر نویسنده مصور می‌گردد، واسطه‌هایی برای درک و شناخت معانی هستند، بنابراین با نگاهی که وی به نوع پردازش واژه‌ها و معانی دارد، تمایل به بیان واقعیت‌های ذهنش دو چندان می‌گردد و در همین مسیر است که حقیقت زیبا و روشن بیان می‌شود.
گـر شوق تو می‌شود فزون غرق یقین
باشد ز چنین رهــی هــنرهای نـوین
دان رمـز چنین نوشته‌ای عشق بُوَد
در اوج هنر بدان که عشق است نـگین
۶) آموزش نویسندگی کاربردی با آینده‌نگری
تصویری که از آینده در ذهن نویسنده نقش می‌بندد، تصویرگر نگاه او به اهدافی است که از نوشتن دارد. در آموزش نویسندگی کاربردی با آینده‌نگری، می‌توان این نگاه هدفمندانه را به اثبات رساند. نویسنده گاهی از واژه‌هایی کمک می‌گیرد که در راستای اهدافش بیانگر معانی خاص باشند. گاهی نوع پردازش فکر وی در مسیر معناگرایی با حقایق همگام می‌شود که تصویرگر بسیاری از واقعیت‌های مکتوم ذهن وی هستند. همه این موارد در واقع، به آینده‌نگری نویسنده بستگی دارد و به آرزوهایش معنا می‌بخشد.
در اینجا به تأثیر این آینده‌نگری اشاره می‌کنیم:
الف) تغییر در نوع نگاه
آموزش نویسندگی کاربردی با آینده‌نگری به تغییر در نوع نگاه نویسنده منتهی می‌شود؛ یعنی زمانی که ذهن وی درگیر نشانه‌های شناختی به آینده متمرکز می‌گردد، خیلی از واقعیت‌های پنهان برایش آشکار می‌شوند، بنابراین او در حجم غریب صور شناختی سعی در درک بیشتر واقعیت‌ها خواهد داشت. همین نکته سبب تغییر در نوع نگاه نویسنده می‌شود و به او این امکان را می‌دهد تا از واژه‌های فراموش شده اندیشه‌اش در مسیر معانی شناختی استفاده کند. چنین نگاهی به اهداف پنهان نویسنده جهت می‌بخشد و تصویر زیبایی از آینده را ترسیم می‌نماید.
باید که نگاه تازه را پیـدا کرد
این دیده جان ز شوق دل بینا کرد
تغییر اگر کند نگاهت بی‌شک
بایـد ره این نشانه را رسـوا کــرد
لحظه‌ای که نویسنده خود را در برابر صور شناختی با واقعیت‌ها همراه می‌نماید، تصویر دوگانه‌ای که شاید ذهن وی را نسبت به آینده دچار تردید می‌نمود، از صفحه ذهنش پاک می‌گردد بنابراین با تغییر در نوع نگاه به حسی زیبا دست می‌یابد، احساسی که به او توان بیشتری می‌بخشد تا بتواند از هر نشانه برای درک حقیقت بهره‌مند شود. اصولی که بارها ذهن وی را درگیر خود داشته، با این حس زیبا به حقیقت خواهد پیوست. در واقع، این همان باوری است که راهنمای ذهن نویسنده بوده است.
ب) اعتماد نوشتن
در آموزش نویسندگی کاربردی با آینده‌نگری، اعتماد به نوشتن تصویر روشنی از هدف را در ذهن نویسنده مصور می‌سازد. در واقع، نوشتن مثل آئینه اندیشه نویسنده را بر ملا می‌کند، پس باید به آنچه می‌نویسد اعتماد کند و با نگاهی توأم با امید، تصویر روشنی از اندیشه‌اش را آشکار نماید. این نگاه زیبا به هدفمندی نویسنده بستگی دارد که واقعیت‌های نوشتاری را به تصویر می‌کشد، پس خود را در این مسیر برای عاشقانه زیستن، واسطه این تصویرگرایی می‌سازد.
داری چـو تـو اعتماد بر باور خویش
می‌نوش تو از شراب این ساغر خـویش
اندیشه توست اصل این باور عشـق
اینگونه تویی درین نشان یــاور خــویش
نویسنده باید بداند که نوشتن یک ابزار برای بیان افکار و احساسات اوست، اما تنها با نوع نگاه خود می‌تواند در قالب آینده‌نگری تصویرساز زیباترین افکارش باشد. این اعتماد است که به نویسنده توانایی بیشتر نوشتن را می‌بخشد، پس با چنین نگاهی است که می‌توان به تصاویر شناختی معنا بخشید و از صور ادراکی به کامل‌ترین معانی دست یافت. نویسندگی با چنین درک روشنی است که می‌تواند واسطه بیان حقایق باشد. آنچه در آموزش نویسندگی بیان شد، تصویرگر همان نگاه روشنی است که به باور هر حقیقت‌جویی معنا می‌بخشد، چنانکه در بازتاب احساس خویش می‌توان به روشن‌ترین تصویر ذهن دست یافت تا افکار برمبنای این حس پاک به حقیقت بپیوندد.
(ملیحه هدایتی)
دیدگاهتان را بنویسید