انسان نتیجه زیباترین فعل خداست. وقتی گل وجود آدمی با ترانه شورانگیز حیات جان گرفت، روح پاک خدایی او را به روشن ترین حقیقت هستی مبدل ساخت؛ لیکن آنچه سبب پریشانی این مخلوق شد، رنگ عشقی بود که خالق بر پی[...]

بازتاب نور در تجسمی از حقیقت نمودار شد و هستی جان گرفت. شوری پنهان بر گیتی غالب گشت و حقیقت پشت نقابی از مجاز پنهان گردید. اجزاء خلقت همچون دانه های زنجیر به یکدیگر متصل شدند و صورتی از هستی نمایان گش[...]

عرفان رمز عشق به خداوند می باشد، عشقی آگاهانه که در جستجوی حقیقت است. انسان چون به این حقیقت رسید، تجلّی آن را در واژه ها، عبارتهای موزون و راز و نیازهای شاعرانه جستجو کرد. بدین ترتیب شعر و ادب نیایشی[...]

آنگاه که شور مستی بر ذرات هستی غالب گشت، خورشید حقیقت پدیدار شد و آهنگ رحمت، چهره خلقت را آذین بست. خاک با روح پاک آمیخت و نقشش همه خواهش شد و نور، رمز نیایش؛ اینگونه بود که چهره مجاز با سرخاب نیاز زی[...]

در رهگذر اندیشه آدمی احساس غریبی حضور دارد؛ نیاز به پروازی لطیف که روح را تا اوج ملکوت بالا می برد. سکوتی رعب آور بهار عشق را بر دریاچه وجود حاکم می‌کند. تو کیستی ای گلوله خاک ؟! در نگاه ناآرام تو، پر[...]