اجتماع انسانی، مجموعه در هم پیچیده ای از اندیشه ها و خواسته های پنهانی بشر است که در یک حجم غریب، به ابراز حقایق جهت می بخشد. گاه به واسطه حضور یک نشانه در مسیر تحول به جایگاه ویژه ای از انسانیت می رس[...]

خلقت انسان ز آب و گل وجود و حلول عاشقانه روح آغاز شد و در تحولی ناب، با جاذبه های غرور انگیز معرفت به بستر ظهور رسید. آنچه در این حضور عاشقانه معنا یافت، نام خاکی انسان بود که با حقیقت ملکوت آمیخته شد[...]

ابتدای خلقت با شور و شیدایی آغاز گشت. کششی وصف ناپذیر و حرکتی غریب از کل به اجزائی مبهم که نمایشی از حقیقت را به ورطه ظهور می آورد. این همان وجدی بود که از منبع عشق جاری گشت تا بازتاب روشنی از آفرینش [...]

انسان نتیجه زیباترین فعل خداست. وقتی گل وجود آدمی با ترانه شورانگیز حیات جان گرفت، روح پاک خدایی او را به روشن ترین حقیقت هستی مبدل ساخت؛ لیکن آنچه سبب پریشانی این مخلوق شد، رنگ عشقی بود که خالق بر پی[...]

بازتاب نور در تجسمی از حقیقت نمودار شد و هستی جان گرفت. شوری پنهان بر گیتی غالب گشت و حقیقت پشت نقابی از مجاز پنهان گردید. اجزاء خلقت همچون دانه های زنجیر به یکدیگر متصل شدند و صورتی از هستی نمایان گش[...]